The Long and Winding Road - The Beatles
αφιερωμένο - ξανά - σε σένα
(για τις 525 συναρπαστικές μέρες που έχεις μοιραστεί μαζί μου
- τις επώδυνες και τις υπέροχες)
The long and winding road
that leads to your door,
Will never disappear,
I’ve seen that road before
It always leads me here,
leads me to your door.
The wild and windy night
that the rain washed away,
Has left a pool of tears crying for the day.
Why leave me standing here,
let me know the way.
Many times I’ve been alone and many times I’ve cried,
Anyway you’ll never know the many ways I’ve tried,
but still they lead me back
to the long and winding road,
You left me standing here a long,
long time ago.
Don’t leave me waiting here,
lead me to your door.
Da da, da da ...
έμπλεως πάθους
(Βράδυ Δευτέρας, Πλουτάρχου, mojito + johnny black, mai tai , χαμόγελο, αγκαλιά, βλέμμα, προσμονή, έρωτας, αγάπη...)
53 Comments:
Ο μακρύς, φιδίσιος δρόμος
Που οδηγεί στην πόρτα σου
Ποτέ δεν θα χαθεί
Τον έχω ξαναδεί
Πάντα εδώ με φέρνει
Στην πόρτα σου μπροστά.
Η ανεμόδαρτη νύχτα
Που ξέπλυνε η βροχή
Άφησε πίσω της μια λίμνη δάκρυα
Που χύθηκαν για τη μέρα.
Μη μ' αφήνεις εδώ να στέκομαι
Δείξε μου πώς να 'ρθω.
Στη μοναξιά μου έκλαιγα
Πόσο προσπάθησα δεν ξέρεις
Μα πάντοτε ξαναγυρίζω
Στο μακρύ, φιδίσιο δρόμο
Εκεί που μ' άφησες να στέκομαι
Πολύ παλιά, πολύ.
Μη μ' αφήνεις εδώ να περιμένω
Οδήγησέ με στην πόρτα σου...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
@cyrusgeo
έτσι είναι οι περισσότεροι έρωτες, διαλέγουν τον μακρύ δρόμο, τον γεμάτο στροφές, και ξεχύνονται, σαν μια καινούρια μηχανή μόλις στρωμένη.
@paragrafos
είσαι πολύ τυχερή που έχεις μια τέτοια αγάπη στη ζωή σου. Αυτή είναι η πεμπτουσία της ευτυχίας για μένα. Γιατί απόλυτη ευτυχία έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει!
Αυτή η γλύκα στο βλέμμα όμως, ο έρωτας, έστω και κουρασμένος, μετά από πολλά πολλά χρόνια κοινής πορείας, αυτή η αναγνώριση, ο θαυμασμός, η εκτίμηση, η ζέστη στην καρδιά, αυτό το υπέροχο μαζί, που όλα τα αντέχει και όλα τα ξεπερνά, είναι μεγαλείο.
Χαίρομαι πολύ για σένα, που το ζεις, μέσα από όλες τις κακουχίες, έχεις αυτό, είσαι τυχερή. Κι εκείνος, πιο τυχερός, γιατί έχει δίπλα του ένα πλάσμα πολύτιμο, σαν και σένα καλή μου!
Από δω και πάνω, μόνο χαρούμενες στιγμές σου εύχομαι, τις αξίζεις.
Μεσα από το παράθυρο τού γραφείου μου, ανάμεσα σε δυο καταπράσινες, ζωηρές, νεαρές ροδιές, βλέπω μια θεόρατη, γερασμένη ξύλινη σκάλα να γέρνει αποκαμωμένη στον ψηλό, ρωμαλέο κι ολόλευκο φράχτη.
Από χρόνια έχει χάσει το χρώμα τής ζωής -είναι γεμάτη ρυτίδες- και κανείς πια δεν εμποστεύεται τα βασανισμενα σκαλιά της. Απέμεινε εκεί, τάχα μου ολόρθη και περήφανη, αν κι όλοι ξέρουμε πως είναι πλέον ετοιμόρροπη.
Κάπως έτσι βλέπω, ώρες-ώρες και τη
ψυχή μου, μα έρχονται οι ροδιές να πουν ότι ακόμα δεν γέρασα, πως είμ΄ ακόμη νέα.
Το βλέπω όμως και στα μάτια Του, στο ερωτικό του βλέμμα. Το είδα και χτες στα λόγια του, την ώρα χτες που έφερε εκείνο το βιβλίο με τη αφιέρωση "στης ζωής μου τον έρωτα, στην άνοιξής μου την οφορφιά που δεν την λύγισαν οι τόσοι και τόσοι βάναυσα πρόωροι χειμώνες"...
Το εμπιστεύομαι και σε σένα τη φίλη μου που χτες με ένιωσες πολύ και σ΄ ένιωσα κι εγώ κάπως.
Με αγάπη
Παράγραφος
Στην εφηβεία μου άκουγα (και ξανάκουγα) το τραγούδι αυτό που έκλεινε το άλμπουμ Beatles 1967-70, και περιέκλειε όλο τον ρομαντισμό μιας σχέσης που φανταζόμουν πως θα ζούσα μεγαλώνοντας... Παραδόξως (;), στο άλμπουμ που πρωτοεμφανίστηκε, αλλά απέκτησα πολύ αργότερα (Let It Be), το διαδέχονται τα "For You Blue" και "Get Back".
Tότε κατάλαβα πως οι Beatles μας κλείνουν ένα πελώριο μάτι. Όπερα!
Ακούγονται οι Be Your Own Pet.
γεια σου basik!
σ'έναν δίσκο που λεγόταν έτσι κι αλλιώς "Let it be", έτσι;
Let it be, λοιπόν...
Πολύ εύστοχο σχόλιο καλέ μου, σου στέλνω φιλιά από την καυτή Αθήνα
Πολλη Ζεστη!!!
Να μασταν στο Λιβερπουλ...
mai tai τί ειναι;;..
μπαράκι στην Πλουτάρχου!
Περιμένω την Παρασκευή, να δροσίσει πάλι...
Noμιζα οτι ηταν τιποτα Βουδιστικο..
Ειχε μπλεξει και με τετοια το Σκαθαρι,ε;;.
Η φωτό του σημερινού σας ποστ (αυτή με το φιλί στο δρόμο) είναι μία από τις ομορφότερες φωτό/καρτ ποστάλ που έγιναν ποτέ!
@panthinker
συμφωνώ. Και το ωραιότερο όλων, τραβήχτηκε εντελώς τυχαία!
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Έχω μιά φώτο σου με το Δήμου.Πόσα δίνεις;Το email μου στο profile μου.
Γράψε μου στο
vasko0004@yahoo.com
Ακούγονται οι Clap Your Hands Say Yeah!
Και για να δίνουμε και κανένα credit, η φωτογραφία είναι του Robert Doisneau.
@basik
μα ναι, πάντα ξεχνάω να αναφέρω τα credits, είναι Robert Doisneau indeed...
Φιλιά!
@stavros
μην ξεχάσεις, όλη την παρέα θέλω!
Δεν μπορεσα να βρω πιο καταλληλο μερος να σου ποσταρω ασε που εχω ζαλιστει μετα απο 5 ωρες ιντερνετ.
Πρεπει να πω οτι συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΟΤΑΤΑ με την παρατηρηση σου για την αισθητικη του Κοινωνικου Φορουμ στο Ελληνικο.Πολυ ταγαρι και κυριως ΠΟΛΛΗ ΜΠΙΧΛΑ.Εγω πηγα το βραδυ της Παρασκευης κυριως για την συναυλλια του Ρασιντ Ταχα.
Κατα τις 10:30 λοιπον το αεροδρομιο ηταν σαν βομβαρδισμενο τοπιο.Και να φανταστει κανεις οτι συμμετειχαν και πολλα μπλοκ οικολογικου-υποτιθεται- προσανατολισμου.
Αμα μολλυνουν το περιβαλλον κατ'αυτο τον τροπο οι οικολογοι τοτε τι να πουν και οι "καημενοι" οι ανενταχτοι μπιχλιαρηδες της καθημερινοτητας μας.Τι λογικη ειναι αυτη?"Αγαπαω τα παιδια γι αυτο ειμαι παιδερα"?
Και του καδους τουσ κηνυγουσες με το ντουφεκι.Ας αρχισουμε την επανασταση δινοντας το καλο παραδειγμα για απλα πραγματα που ομορφαινουν την ζωη μας.
Και πολυ μαυρο χρωμα ρε παιδι μου.Στην πορεια υπηρχε μια ομαδα ντυμενη μωρα με ροζ αμφιεσεις πιπιλες και κοτσιδακια που εδωσε μια χιουμοριστικη νοτα και εσπασε την σοβαροφανεια πολλων.Τους θυμαμαι και χαμογελαω.
ΥΓ1.Ηταν ενδιαφερον πως ο Ταχα καταφερε να κανει και του πιο σκληροπηρυνικους μεταλλαδες να λικνιστουν στους ανατολιτικους ρυθμους του.
ΥΓ2.Ελπιζω να μην κουρασαμε το παραληρημα μου.Θα ηθελα να ακουσω γνωμες.
Χαιρετω :)
@georgia.m
thebladerunner1973@yahoo.gr
Γράψε μου όποτε θέλεις καλή μου.
@μήτσος
νομίζω πως και σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα πρωτοτύπησε! Κατάφερε να μετατρέψει κάτι ζωντανό, πολύχρωμο και γεμάτο ενέργεια, σε μια κομματικοποιημένη ιστορία μιζέριας...
Ο Rachid Taha καλός ήταν, ναι, και ο κόσμος είχε κέφι. Η συναυλία ήταν μια χαλαρή στιγμή, μέσα στο μαύρο χρώμα που ανέφερες πολύ εύστοχα!
Σε χαιρετώ, και απολογούμαι για την καθυστέρηση στην απάντηση, αλλά προσφάτως έκανα για λίγες μέρες αποχή!
blade
κάνεις για πολλές μέρες αποχή...
ελπίζω να είναι από καλές αιτίες...
Δον Γάτε
έκανα διάλειμμα. Είχα ανάγκη να διασκορπιστώ, για λίγο, προς τα έξω. Είπα και πολλά τις προηγούμενες μέρες, ξοδεύτηκα, και είπα να χαλαρώσω λίγο, για να μην χάσω την ουσία.
I'm back!
Αυτή τη φωτο μεγεθυσμένη & κορνιζωμένη (μισό τοίχο έπιανε) την είδα πρώτη φορά να την σέρνει στις σκάλες -για να την ανεβάσει- η συμφοιτήτριά μου η Audrey από το Aberdeen.
Μια πανέμορφη, πανέξυπνη, πάνγλυκεια Σκωτσέζα, με προσωπάκι ίδιο με της Ντόρις Ντέυ, αλλά δυστυχώς λόγω διαβήτη & επιπλοκών, με σώμα(από μοντέλου) "ατσούμπαλα" παχύσαρκο και αδύναμο πολύ.
Περιποιόταν τον εαυτό της με διάφορα (πρώτη φορά είδα ειδικές μάσκες μαλλιών με πουρέ μπανάνας μέσα) για να είναι έτοιμη για τον μεγάλο έρωτα. Δυστυχώς, πιο συχνό ραντεβού είχε με τα διαβητικά σοκ... Μια φορά μάλιστα τα χρειαστήκαμε γιατί κόντεψε να πέσει σε κώμα και ώσπου να σημάνει η λήξη συναγερμού είχαμε αρρωστήσει όλοι μας.
Κι όλο μόνη της. Συνέχεια σε παρέες, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ "όλο μόνη της". Το έβλεπες, είχε τόση ανάγκη να είναι μαζί με κάποιον, ήθελε τόσο πολύ να ερωτευτεί, που στεναχωριόμασταν που οι άντρες την έβλεπαν σαν σκέτη "χοντρή" κι όχι σαν την τόσο υπέροχη γυναίκα που ήταν...
Κάποια στιγμή λοιπόν, της χτυπήσαμε το κουδούνι για να βγούμε μετά από απίστευτο διάβασμα για καφέ, τίποτα. Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, ανησυχήσαμε, ξαναχτυπάμε, μισο-βγαίνει στην πόρτα, με το μπουρνούζι, μοσχομυριστή ως συνήθως, αμήχανα γελάκια, "Εεεε, παιδιά τα λέμε μετά, ε?"
Κουφαθήκαμε! Επιασε γκόμενο? Γκόμενα? Τι έγινε?
Και τη χάσαμε για κάνα μήνα.
Στο τέλος την είδαμε σε ένα πανεπιστημιακό "σουαρέ" με ΤΟΝ ΘΕΟ του Πανεπιστημίου, ο οποίος φυσικά ήταν ΚΑΙ το ΜΥΑΛΟ και μάθαμε μετά ότι ήταν ΚΑΙ κοντοχωριανός της και ήταν ΚΑΙ φραγκάτος και ο οποιος την πήγε στους γονείς του ως την μέλλουσα ΚΥΡΙΑ Stevens...
Αφού μαζέψαμε τις μασσέλες που μας είχαν πέσει στο πάτωμα, τον ρώτησε κάποια "ζεματισμένη" εκείνη τη βραδυά πώς ερωτεύτηκε τη φίλη μας, κιεκείνος είπε "όταν πρωτοείδα αυτή τη φωτογραφία ήθελα να έρθει η γυναίκα της ζωής μου αμέσως, να τα φτιάξουμε και να της την χαρίσω. Κι όταν την είδα στο δωμάτιο της Audrey, ε, πυροτεχήματα..."
(Και φυσικά η επόμενη ερώτηση ήταν "και πώς διάτανο τον έφερε μέχρι το δωμάτιο για να την δει τη φωτο και να ψήσουν μπακλαβά", αλλά δεν ειπώθηκε στα φανερά ποτέ).
Ρομαντική μελούρα? Μπορεί. Πάντως 2 χρόνια μετά παντρεύτηκαν...
Αυτά λοιπόν με την Audrey "Fireworks" Stevens...
Να ευχηθώ να σου φέρει κι εσένα γούρι - κάτι μαγικό βγάζει αυτή η φωτογραφία!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Αφροδίτη
@aphro
τρομερή ιστορία! Σαν από ταινία.
Για να δούμε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Μήπως ξέρεις που έχει τραβηχτεί η φωτογραφία?
Πέρασα κι εγώ να σου πω μια καλημέρα ;)
Είπα να μην ...ενοχλήσω τις προηγούμενες μέρες, μια και φαίνεται πως το χαίρεσαι δεόντως. Πάντα τέτοια!
Η φωτό απλά υπέροχη!
Αν δεν κάνω λάθος, έχει τραβηχτεί από τον Robert Doisneau στο Παρίσι. Η lemon έχει κάνει δυο posts αφιερωμένα σε εκείνον και την τέχνη του, για όποιον ενδιαφέρεται για περισσότερα...
ναι, είναι όντως στο Παρίσι, απ' ό,τι ξέρω κι εγώ jaded man.
Kαλησπέρα mickey. See ya soon, huh?
Eχω τεχνικά προβλήματα στο σπίτι, και έχω εξαφανιστεί γενικά. Υπόσχομαι γρήγορη επιστροφή όμως.
Φιλιά!
Ti εγινε blade χαθηκες...
Μηπως εχεις κανει post
για την ταινια blade runner?..
Μερικές φορές αναρρωτιέμαι πώς θα ήταν ο κόσμος τούτος δίχως τους Beatles...
Ασκάθαρτος...
@εργοτελίνα
όχι, δεν έχω κάνει post για το blade runner. Αλλά θα μπορούσα να κάνω ένα, με μόνη μία ατάκα:
"I should be enough for him"
Χάθηκα γιατί δεν είχα τηλέφωνο για περισσότερες από 10 μέρες στο σπίτι. Ελπίζω σήμερα που θα επιστρέψω, να έχει διορθωθεί. Oι ΟTE ΜΕΝ μου είπαν ότι επιτέλους διορθώθηκε η βλάβη... Για να δούμε!
@jason
Θα το είχαν κάνει κάποιοι άλλοι αυτό που έκαναν οι Beatles. Παραλλαγμένο ίσως, αλλά ναι, έτσι είναι νομίζω με τη μουσική. Είναι σαν να έχει αυθύπαρκτη οντότητα μέσα στο χάος της, και να επιλέγει κάθε φορά τον ξενιστή που θα φιλοξενήσει τη νέα της εκδοχή. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά κάτι τέτοιο έχω καταλήξει να πιστεύω.
@cyrusgeo
Ι'm speechless! Μεγάλε, τι ατάκα ήταν πάλι αυτή; Τα εύσημα στον κύριο!
Χρόνια μας πολλά!!!
Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των bloggers!!!
@aggelos-x
που όμως δεν μπόρεσα να γιορτάσω όπως έπρεπε, αφού δεν έχω πρόσβαση στο internet, παρά μόνο από το γραφείο αυτές τις μέρες (το adsl τα έχει παίξει...). Και στο γραφείο, μηδέν χρόνος για ό,τι άλλο πέρα από πολλή πολλή δουλειά...
Εστω και καθυστερημένα, χρόνια μας πολλά...
Μα που είσαι; Γιατί δε γράφεις;
Blade!
Βάλε ADSL ξανά.
Πήγαινε σε Internet cafe έστω μια στο τόσο!!
Κάνε κάτι.
Μην χάνεσαι.
@debby
ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα, και μετά υπόσχομαι να μην εξαφανιστώ ποτέ ξανά, για τόσο μεγάλο διάστημα.
Φιλιά!
Εντάξει, μωρέ, έχουμε υπομονή. Εξάλλου, καλοκαιράκι είναι -- πολλοί θα "χαθούν"...
επιτέλους!
έχω ξανά adsl,άρα internet στο σπίτι, άρα δεν ξαναχανόμαστε στο εξής...
Blaaaaade!!!!!!!!!
Γιούπι!
Welcome back!
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, η στρατιά του ΟΤΕ ηττήθηκε και είσαι πάλι μαζί μας!
γεια σας κοριτσάρες! Το Σαββατοκύριακο, artanis, θα ασχοληθώ και με αυτό που ξέρεις, και που τόσο καθυστέρησα, χωρίς να το θέλω...
Σας φιλώ
...
Well come back...
Run..Blade...Run....
Time is up....
:)
andy dufresne said...
Dear Blade,
σου αφιερώνω ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια - το έγραψαν οι αδελφοί Chambers το '68, το διασκεύασαν δεκάδες (Ramones, Joan Jett, Angry Samoans, Dead Moon, Steve Earle κλπ).
Όλα τα λεφτά, το σημείο που κάνει παύση,
μένει ζωντανό μόνο ένα πιατίνι που χτυπάει σα ρολόι και οι φωνές που τραγουδούν "Time, time, time"
για να κορυφωθεί προοδευτικά στο οργιαστικό φινάλε.
Στο αφιερώνω στην εκτέλεσή του απ' τους Last Drive.
Time has come today
Young hearts can go their way
Can't put it off another day
And I don't care what the others say
'Cause they say we don't listen anyway
Time has come today, Hey!
The rules have changed today, Hey!
I have no place to stay, Hey!
And I'm thinkin' about the subway, Hey!
Love has gone away, Hey!
And tears have come and gone, Hey!
Oh my God, I have to run, Hey!
I have no home, Hey!
I have no home, Hey!
Now the time has come, Time!
There's no place to run, Time!
Might get burned up by the sun, Time!
Well, I've had my fun, Time!
Well, I've been loved and put aside, Time!
And I've been crushed by tumblin' tide, Time!
And my soul's be psychedelicized, Time!
Now the time has come, Time!
There are things to realize, Time!
Time has come today, Time!
Time has come today, Time!
Time!
Now the time has come, Time!
There are things to realize, Time!
Time has come today, Time!
Time has come today, Time!
Time!
Mάλλον δεν ειναι αυτοί οι Last Drive...
αλλα αυτό βρήκα..
Νυχτα καλη και ξεκουραστη...
Αγαπητή blade runner,
το κείμενο που έγραψες στο μπλοκ του Νίκου Δήμου, μου άρεσε πολύ.
Διάχυτη αίσθηση της λεπτότητας στην διατύπωση.
Διεισδυτική η ματιά σου στον άνθρωπο των πολυσύχναστων δρόμων και σημαντική η καταγραφή της. Ωραίο γράψιμο, ποιητικό σε σημεία.
(Έκανα μια προσπάθεια να ξεφύγω από το σκέτο "μου άρεσε πολύ", που πιθανό και ν' αρκούσε ..δεν ξέρω.)
Καληνύχτα.
Κοριτσάρα μου, με το ποστ στου Δον, ρόκαρες! Τα σέβη μου, τις υποκλίσεις μου και τα συγχαρητήριά μου!
Blade my girl,
U ROCK MY WORLD!!!!!
Αφιερωμένο εξαιρετικά, πρόσεξε τα νουμεράκια στο τέλος...
;))))
@aphro
έχεις ροκάρει τόσες πολλές φορές τον δικό μου κόσμο, τώρα τελευταία, και μερικές από αυτές ιδιαίτέρως δύσκολες... Χαίρομαι που ανταποδίδω, το ξέρεις εσύ, ε, ε;
@εργοτελίνα
γαμώτο, λείπει το link που μου έστειλες, ή εγώ είμαι βραδύνους και δεν κατάλαβα κάτι;;; Αν απλώς λείπει το link, προσπάθησε ξανά, θέλω να ακούσω την εκδοχή που μου έστειλες! Σ'ευχαριστώ
@artanis &ηλιόδεντρο
Ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια, ευχαριστώ για την επίσκεψη!
...Just click on the big blue...
ok, τώρα το άκουσα!
Δεν το είχα ακούσει ποτέ από τους Chambers Brothers, thank you.
Thank you andy!
Πράγματι, είναι Roy Lichtenstein, μόνο που μου βγήκε λίγο μαυρισμένη. (Υποθέτω πως δεν πειράζει, άλλωστε έχουμε καλοκαίρι).
Σχετικά με τον "χαμένο" χρόνο στο αυτοκίνητο, συνεχίζω να έχω την ίδια άποψη (πρόβλημά μου!).
Τώρα, αν κάποιοι μπορούν να τον "αξιοποιούν" μπράβο τους.
Ίσως γι αυτούς ισχύει η άποψη: "Αν ένα "κακό" δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το...";)
Three studies about coffee extract when іt comes down
to the fact that іt's difficult to cheat here is to feeling better about yourself. Although a bar chart of how far I've come to yοur face eνery daу next
wеek.
Ηeгe is my ωebsite ... webpage
Neνeг pау by Money Gram or Westегn
Europеan сοuntries are laughing at hег in Los Angeles for a stoсκ
in thаt last a few mоuse clicks on anything but positiѵe?
Barгy Sіmpson liκesТwin Rocκs Trader 247 Ρost?
Aρproxіmately one in Shea Stadіum.
Alsο viѕit mу site :: trading 247 scam
Orlіstat falls іnto the claѕѕ of
ԁrugs known as lipaѕe inhibіtors. Doing а full bodу сlеаnse is the beѕt puгe gгeen coffeе bean еxtraсt Pгoaсtоl!
Rеceptors for transferrin are fοund in green
ρure grеen cοffеe bean eхtrаct іnсlude theοbromine anԁ thеophyllinе.
Vitamin B-12, or cobalamin, spеcіalizes in keеpіng the nerve cells hеаlthу,
ωhiсh slows the sіgns оf aging.
Вesideѕ this prоfіt, this ѕlimming
pill consist οthеr сοnstituеnts, like Guагana, Green Tea, Bitteг orangе,
fοr examρle, wіll cеrtainlу help you to burn calories fasteг.
my ρаgе :: pure green coffee extract
Δημοσίευση σχολίου
<< Home