Τρίτη, Μαΐου 16, 2006

Οι Ρομπέν των πόλεων


Ευφάνταστοι ακτιβιστές ή κοινοί κλέφτες;

«Είναι οι σύγχρονοι "Ρομπέν των πόλεων" της Γερμανίας: κλέβουν τα φαγητά των πλουσίων και τα χαρίζουν στους πεινασμένους φτωχούς. Φορούν λαστιχένιες μάσκες, μαύρα γυαλιά και ροζ ολόσωμες φόρμες. Εχουν ονόματα όπως "Spider Mum" και "Santa Guevara". Και θεωρούν κοινωνική τους υποχρέωση να εισβάλλουν και να λεηλατούν τα ακριβότερα εστιατόρια και καταστήματα ντελικατέσεν του Αμβούργου. Την περασμένη εβδομάδα οι "βολεμένοι" κάτοικοι του "σικ" προαστίου Αλτόνα της γερμανικής πόλης παρακολούθησαν περίπου 30 άτομα να εφορμούν σε πολυτελή υπεραγορά ντελικατέσεν και να αποχωρούν πέντε λεπτά αργότερα φορτωμένα με τρόφιμα αξίας 15.000 ευρώ. Η λεία της συμμορίας περιελάμβανε δίλιτρες μπουκάλες σαμπάνιας των 99 ευρώ εκάστη, φιλέτα γιαπωνέζικου βοδινού Kobe (108 ευρώ το κιλό), καπνιστά μπουτάκια ελαφιού, σολομό, αλλά και πολλές κούτες εκλεκτής σοκολάτας Valhrona!
Προτού φύγουν, άφησαν μια ανθοδέσμη στα χέρια κάποιας τρομοκρατημένης πωλήτριας. Ενα ιδιόχειρο σημείωμα έγραφε "Η επιβίωση σε αυτή την πόλη των εκατομμυριούχων θα ήταν αδύνατη χωρίς εμάς!" και το υπέγραφαν μεταξύ άλλων οι... κάτωθι: "Μαμά-Αράχνη", "Αγία Γκεβάρα" και "Μούλτιφλεξ". Πόζαραν μάλιστα (στα γρήγορα, προτού φθάσει η αστυνομία) για αναμνηστική φωτογραφία στην είσοδο! Αλλο σημείωμα της συμμορίας επέμενε αργότερα ότι η λεία είχε ήδη μοιραστεί στους φτωχούς του Αμβούργου -«στους εργάτες, στις καθαρίστριες και
σε όσους ζουν με βασικό μισθό".
Η συμμορία ονομάζεται "Αμβούργο Δωρεάν" και είχε ξαναχτυπήσει ακριβώς πριν από έναν χρόνο, όταν 40 μέλη της εισέβαλαν στο πολυτελές εστιατόριο Sullberg, στην ακριβή συνοικία Μπλανκενέσε, έφαγαν από τα πιάτα των αποσβολωμένων πελατών και έφυγαν φορτωμένα γκουρμέ τρόφιμα, αφήνοντας πίσω τους πανό που έγραφε: "Οι ημέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες"».
Από e-mail που έλαβα σήμερα, άρθρα σχετικά θα βρείτε σε πολλές εφημερίδες του εξωτερικού!

16 Comments:

Blogger resident said...

Αν και το σύνθημα του πανό,μου φαίνεται ότι κρύβει κάποια κακιουλα, νομίζω ότι τελικά έχουν καλές προθέσεις.
Έχω κάνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν απελευθερώνοντας πουλιά από κλουβιά.

Απόλαυση!

5:05 μ.μ., Μαΐου 16, 2006  
Blogger resident said...

Εσύ Είσαι χάλια και γω γράφω για πουλιά.

Όλα περνάνε θα περάσει και αυτό. Θα ξεχαστεί.

12:04 π.μ., Μαΐου 17, 2006  
Blogger blade runner said...

να σου πω κάτι, καλέ μου;

Δεν μου αρέσει να την κάνω σημαία τη λύπη. Εγώ φταίω, που το έγραψα έτσι, στο blog του Δον Γάτου.

Αυτό που έκανες, με τα πουλιά από τα κλουβιά, θέλω να το κάνω εγώ με εκείνον τον άθλιο τύπο, που έχει το Pet Shop, στην Αθηνάς. Ξέρω, γιατί το έχω τσεκάρει, ότι είναι μεγάλο α...δι, και τα ζωάκια που έχει φυλακισμένα σε κλουβιά, προς ανεύρεση υποψήφιου θύματος-γονέα, σε αρκετές περιπτώσεις, λίγο μετά την αγοραπωλησία-υιοθεσία, πεθαίνουν...

Σπανίως το λέω αυτό για άνθρωπο, αλλά για τον συγκεκριμένο, δεν έχω κανέναν οικτό, θα ήθελα να τον δω να παθαίνει κακό. Είναι άθλιος.

Το πρόβλημά μου είναι ένα. Και πες ότι την έκανα την παρανομία, και του έσπαγα το μαγαζί και τα απελευθέρωνα τα ζώα, τι τα κάνω μετά; Θα πρέπει να τα αποκαταστήσω, ΟΛΑ, αλλιώς το καλό που θα έχω κάνει θα είναι μισό καλό και μισό κακό.

Μου θύμισες τον Μπαρτ Λάνκαστερ στο Birdman of Alcatraz!

(όλα περνάνε κι όλα ξεχνιούνται. Και απόψε είναι αυτή ακριβώς η αιτία της λύπης μου. Ακριβώς αυτή.

Να'σαι καλά

12:54 π.μ., Μαΐου 17, 2006  
Blogger Dormammu said...

Όλα περνάνε κι όλα ξεχνιούνται.

Δεν μου φαίνεται και τόσο τραγικό αυτό. The future's never gonna die.

Καληνύχτα.

P.S Αν φτιάξεις χώρο μη καπνιστών στο μπαρ κι αν υπάρχει άφθονο Lagavulin, κάτι μπορεί να γίνει....

2:17 π.μ., Μαΐου 17, 2006  
Blogger andy dufresne said...

Όσο νεότερος ήμουνα, τόσο περισσότερο Ρομπέν των πόλεων τους έβλεπα.

Όσο γερνάω, όλο και πιο κλέφτες...

Είμαι ακόμα στη μέση.
Παράνομο μεν, αλλά η ζωή θέλει και λίγο τρέλλα πότε, πότε.

Πότε ανοίγει το ακόμα-δεν-το-είδαμε-μπαράκι-το-βαφτίσαμε;

9:02 μ.μ., Μαΐου 17, 2006  
Blogger houlia said...

Γειά σου καλή μου (σε σκεφτόμον σήμερα)
Αν θέλεις ένα χεράκι...

Φιλιά και καλή όρεξη να προχωράς!!!

1:14 π.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger blade runner said...

@houlia

νομίζω ότι ορισμένοι από μας πρέπει να γνωριστούμε κάποια στιγμή. Οχι αναγκαστικά τώρα, αλλά κάποια στιγμή.

Ωραία όλη αυτή η ανωνυμία του blog, αλλά εγώ πάντα προτιμούσα τις σχέσεις με σάρκα και οστά.

Αυτές οι μέρες μου είναι λίγο δύσκολες, αλλά θα επανακάμψω, με λιγότερη μελαγχολία, αυτό είναι υπόσχεση.

Στο ενδιάμεσο καλό είναι να την αποφεύγω την επικοινωνία, έχω μια τάση τις τελευταίες μέρες να τα κάνω σαλάτα.

Σε φιλώ και σε ευχαριστώ, ειλικρινά.

1:41 π.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger blade runner said...

@andy

το όνομα το έχω αφήσει για το στάδιο όπου όλα θα έχουν μπει πλέον στην τελική ευθεία.

Νωρίτερα φοβάμαι να αρχίσω να το φαντάζομαι. Ισως μόλις μπει το καλοκαίρι, που μου πάει ως εποχή, να αρχίσω να το οραματίζομαι.

Γιατί αν κάτι χαλάσει στην πορεία, θα μου είναι πολύ πιο δύσκολο να αποχαιρετήσω ένα όνειρο που είχε και όνομα.

1:45 π.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger houlia said...

Οποτε νοιώσεις...Το email μου (στο Blog μου) είναι στη διάθεσή σου. Και μικρό tip: Μη δίνεις "υποσχέσεις" στη μελαγχολία (και σε άλλους δηλ) ότι θα σου περάσει. Παίζει επίμονα παιχνίδια. Καν το κρυφά και μόνη σου, χωρίς να σε πάρει είδηση;)...
Σε φιλώ,
Ιουλία

10:53 π.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger basik-ly said...

Και επειδή ξέρω ότι σου αρέσουν τα... live, το Αμβούργο δεν είναι πολύ μακριά από μένα. ;)

Ακούγονται οι Kooks και το "Inside in/Inside Out".

11:26 π.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger blade runner said...

@houlia

Ι'll take you up on this one!

Σ' ευχαριστώ.


@basik

Είναι καλοί αυτοί, έτσι;

Λίγα κομμάτια τους έχω ακούσει στο site τους, πολύ συμπαθείς μου φάνηκαν. Αχ, ένα ταξιδάκι για συναυλιούλες στα μέρη σου καθόλου δεν θα με χάλαγε. Σε φιλώ!

5:46 μ.μ., Μαΐου 18, 2006  
Blogger Aphrodite said...

Σε παρακαλώ μπες στείλ’του η-μαιηλ. Από καρδιάς. Ας το κανει ό,τι θέλει αν τον κουράζει. Οχι όμως τέτοιο σταμάτημα. Οχι γι’αυτόν τον λόγο. Διάδωσέ το σε όποιον ξέρεις. Προσπαθώ κι εγώ με ό,τι έχω.

Talking about UNFAIR!

XXXXXXXXXXXXXX A.

10:44 μ.μ., Μαΐου 19, 2006  
Blogger blade runner said...

είμαστε όλοι στις επάλξεις νομίζω, έτσι δεν είναι;

7:43 π.μ., Μαΐου 20, 2006  
Blogger paragrafos said...

Εκλεκτή φίλη,
διάβασα το ποστ και μου άρεσε η φιλότιμη και αντικαταναλωτική συμβολική αυτή ενέργεια.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, προβλήματίζομαι έντονα για την αποτεσματικότητα μιας τέτοιας οιονεί πολιτικής ενέργειας όπως και για την ιδεολογικής της χροιά.

Έχουμε τα ακριβά πράγματα που μοιράζονται στους φτωχούς ή κάπως στερημένους ή και απόβλητους από τον "παράδεισο της αφθονίας". (Οι ακριβές σοκολάτες και οι σαμπάνιες αυτό δεν συμβολίζουν;)

Τελικά οι κοινωνιες των "δύο τρίτων" ενέχονται γι΄αυτού του είδους τον αποκεισμό και την καταπιεστική στέρηση; Αφήστε που μια τέτοια "ρομαντική" κίνηση ενδεχομένως θα έχει σύντομα ποινικές κυρώσεις για τα μέλη της.

Εννοείται πως η αγωνιστική "παράδοση" των Μάινχοφ, Μπάαντερ, Ράσπε, Ενσλιν, κάθε άλλο παρά λύση είναι.

Και ποια η λύση;

Μακάρι να ήξερα.

Με αγάπη

Παράγραφος

4:00 μ.μ., Μαΐου 22, 2006  
Blogger blade runner said...

@paragrafos

Καλή σου μερά, γλυκιά μου!

είναι αλήθεια πως η συγκεκριμένη δράση είναι μάλλον συμβολική. Αλλοίμονο αν πιστεύουν ότι έτσι θα λύσουν το πρόβλημα, αλλά είναι δείγμα υγιούς αντίδρασης, η οποία φυσικά διαθέτει και εξαιρετικό χιούμορ.

Το ζήτημα της κλοπής, φυσικά, είναι ένα θέμα, αμφιλεγόμενο. Υποθέτω πως αν γενικευόταν, ξαφνικά διάφοροι θα κάνανε γιουρούσια σε παντός τύπου επιχειρήσεις, με motto την ανακατανομή του πλούτου... Κι εκεί, άντε να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι.

Οχι, οι λύσεις Μπάαντερ/Μάινχοφ αποδείχθηκαν ουτοπικές... Τραγική ιστορία αυτή, είναι αλήθεια.

Νομίζω πως, αντιθέτως με τα όσα πιστεύουν οι ρομαντικοί, οι αδικίες του συστήματος μπορούν να χτυπηθούν μόνο μέσα από το σύστημα. Μεγάλη κουβέντα αυτή, αλλά η ιστορία αυτό αποδεικνύει.

Είναι φυσικά εξαιρετικά ενδιαφέρον και αυτό που διαδραματίζεται τελευταία στη Λατινική Αμερική. Ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σου, που απαιτεί φυσικά όραμα, τόλμη και τσαμπουκά, πρώτον για να γίνει πραγματικότητα και δεύτερον, για να μην καταλήξει σε φαινόμενα τύπου Σαουδική Αραβία, όπου ένα κράτος χωρίς στον ήλιο μοίρα, κάτω από άλλες συνθήκες, εκβιάζει ολόκληρο πλανήτη.

Μεγάλο θέμα...

4:38 μ.μ., Μαΐου 22, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

What a great site domain provider dsl Nextel ringtone loader software straight edge shirt Konica multifunction printers fixed rate mortgage Angelina joliet porn clips http://www.call-center-software-9.info Optoma projector hd81 trademark attorney data recovery property insurance Karaoke the toys 76 juliet Ford bronco speed dometer doesn't work

7:05 μ.μ., Απριλίου 23, 2007  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home