Αυτός που μένει κι αυτός που φεύγει

«... μπορεί να υπάρχει μόνο σαν συνέπεια του άλλου: είναι ο άλλος που φεύγει, είμαι εγώ που παραμένω.
Ο άλλος είναι σε κατάσταση διαρκούς αναχώρησης, ταξιδιού.
Ο άλλος είναι εξ ορισμού, μετανάστης, πρόσφυγας.
Εγώ που αγαπώ είμαι στατικός, ακίνητος, προσιτός, σε κατάσταση προσδοκίας, καρφωμένος στο σημείο, στην αγωνία -- όπως ένα πακέτο ξεχασμένο σε κάποια γωνία ενός σιδηροδρομικού σταθμού».

Roland Barthes