Some things aren't meant to be

Πως περνάει ο χρόνος σήμερα; Τα αγόρια στο γραφείο ψάχνουν Βραζιλιάνες στο Διαδίκτυο, έξω έχει συννεφιά, και το βράδυ δεν έχω ιδέα πάλι τι τρόπο θα βρω να το αντιμετωπίσω. Γιατί το βράδυ είναι πάντα πιο δύσκολα..

"Πάμε, όλα είναι καλά, μην φοβάσαι πια, δεν φοβάμαι ούτε εγώ, πάμε μαζί παραπέρα, κι ό,τι γίνει". Αυτό που έχεις περισσότερο ανάγκη να ακούσεις, δεν φτάνει από πουθενά. Στην απέναντι πλευρά, τείχος, παγωμένο τείχος και σιωπή. Πως γίνεται να ανοίξεις τη ψυχή σου και τον εγκέφαλό σου και με μια λεπτή επέμβαση να πετάξεις από μέσα μια μικρή ζωή; Και τι κάνεις όταν σε χαρίζουν "έτσι εύκολα"; Υπομονή. 'Η βγαίνεις έξω στο δρόμο κι αρχίζεις να σπας ό,τι βρεις μπροστά σου. Αν είσαι της αυτανάφλεξης, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Και τι νόημα έχει η δική σου μεγάλη αλήθεια, όταν στα αυτιά του άλλου ακούγεται αδιάφορη; Μπορεί μέσα σου να κλαις και να πονάς τόσο που να σου έρχεται να ξεράσεις, κι ο άλλος να βλέπει μόνο θυμό ή πείσμα. Πως να μπει ο άλλος στον κόσμο σου, όταν δεν τον ενδιαφέρει η γλώσσα που μιλάς; Δεν φταίει κανείς, αυτό είναι το χειρότερο απ' όλα, ότι δεν φταίει κανείς, απολύτως κανένας.

Some things aren't meant to be, that's all.