Ει, μ'ακούς ή με γράφεις;

Αρκετά με τη θλίψη και την εσωστρέφεια, λοιπόν. Δύο είναι, άλλωστε, παραδοσιακά, οι περίοδοι σε ένα έτος, που μπαίνεις στη διαδικασία να επανεκτιμήσεις πρόσωπα και καταστάσεις, να απορρίψεις πράγματα που δεν σου πάνε και να καλωσορίσεις άλλα, που ευφραίνουν τη ψυχούλα σου και κάνουν τη ζωή σου πιο όμορφη...

Αρκετή λύπη, τόσους μήνες, νισάφι! Πάμε για άλλα...

Αυτό σκέφτηκα, τράβηξα την κουρτίνα στο σαλόνι, έκλεισα τη μουσική και κάθησα λίγο στη σιωπή, να το σκεφτώ το πράγμα λίγο πιο καθαρά. Μήπως να πάψω να βλέπω πολλές ταινίες όταν είμαι χάλια, και να κάνω τη δική μου ζωή να μοιάζει λίγο περισσότερο σε ταινία; Μήπως θα ήταν πιο αξιοπρεπές να ανατρέψω έστω και για λίγες μέρες τον κανόνα που θέλει τη θηλυκή ψυχή κοντινή στη μελαγχολία και το κλάμα, κάθε φορά που κάτι πάει άσχημα;

Να σου πω, εσένα, που κοιτάζω στον καθρέφτη, ει! Πολύ με εκνευρίζεις, μου σπας τα νεύρα εντελώς, δηλαδή... Θέλω να σου σπάσω κάτι στο κεφάλι, να σε πετάξω κάτω και να αρχίσω να σε κλωτσάω, μπας και ξυπνήσεις... Τι ηττοπάθεια είναι αυτή... Τι μιζέρια! Να σου πω, αν κάτι δεν σου αρέσει στη ζωή σου, δική σου είναι και την κάνεις ό,τι γουστάρεις. Βρες τι είναι αυτό που σε χαλάει κι άλλαξέ το!!! Δεν είναι δα και το τόσο δύσκολο. Αφού εσύ του έχεις δώσει τη θέση που έχει, δεν την πήρε μόνο του. Ποτέ δεν την παίρνει μόνο του.

Πάνε όλοι στους ψυχαναλυτές τώρα τελευταία... Γιατί; Για να μάθουν να δίνουν ορισμούς στις ψυχώσεις τους, τα συμπλέγματά τους, τους φόβους τους, όταν στην πραγματικότητα λίγος δυναμισμός παραπάνω θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα.

Ει, ξύπνα! Εσύ, στον καθρέφτη, ναι, σε σένα μιλάω... Ασε τα συγκαταβατικά χαμόγελα, δεν περνάνε αυτά σε μένα, εγώ σε ξέρω καλύτερα από κάθε άλλον... Τι, τι σου φταίει, γαμώτο; Πέτα το από το παράθυρο, πια, ρίξ'του ένα σουτ να φύγει από κει που ήρθε, και όλα θα είναι καλύτερα... Οποιος κι αν είναι ο λόγος, όποιο και να είναι το πρόβλημα, μια είναι η λύση... Ενα καλό, δυνατό σουτ με το δεξί, να πιάσει δίχτυ. Και μετά βλέπεις τι πρέπει να κάνεις, κι αύριο μέρα είναι...

Ει, μ' ακούς ή με γράφεις;